Σώσε το παιδί
το παιδί είναι η ελπίδα
κι έτσι σφράγισα τη μνήμη
με τη ρητή σου εντολή
κι αν σβήσει το κερί
θα σώσω το παιδί μας.
Αποκοιμήθηκα
και είδα που γεννήθηκε
και μαζί το αναστήσαμε
μα όταν ξύπνησα
είχατε χαθεί
δεν είχα παιδί να σώσω.
Στο άδειο μου σώμα
το βάθρο της μοναξιάς.
Γιατί κι εσένα απαρνήθηκα
αλλά το κατάλαβες
πως τα δικά μας παιδιά
πάντα φεύγουν.
Λίζα Μαρτέλ, "Το παιδί"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου