Ελευθερία. Μία πονεμένη ιστορία.
Υπάρχουν πολλές μορφές ελευθερίας, καθώς και πολλοί τρόποι να σου τη στερήσουν. Θα μιλήσω για την ελευθερία που σου στερούν οι γονείς στην προσπάθεια από υπερβολική αγάπη, από εγωισμό, από ατομικά κόμπλεξ, από άγνοια ή αφέλεια, από στενοκεφαλιά και μιζέρια να σε διαφεντεύσουν.
Αλλά τι λέω...γιατί να μιλήσω για ένα θέμα που θα είναι πάντα το ίδιο; Γιατί να κατηγορήσω τους γονείς κι όχι να κάνω κάτι ποιο αποτελεσματικό;
Θα προτρέψω τον κάθε έφηβο, τον κάθε νέο άνθρωπο να μάθει να ζει ακούγοντας την καρδιά του. Αν θέλει να προκόψει στη ζωή του θα αναγκαστεί να υποκύψει και να συμβιβαστεί με το σύστημα. Θα χάσει πολύτιμα χρόνια, χρόνια που θα έπρεπε να τα ζει ανέμελος και ξέγνοιαστος. Αν επιθυμεί να σπουδάσει και να πάρει πανεπιστημιακή μόρφωση θα πρέπει να "φάει" στη μάπα το άθλιο σύστημα των ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Αλλά ήδη με δώδεκα χρόνια εμπειρία στην ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα έχει αποκτήσει γερό στομάχι. Αυτά όμως ήδη τα ξέρουμε, είναι γνωστά σε όλους.
Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι στη ζωή μας πολλές φορές υποκύπτουμε σε συμβάσεις, γιατί απλά δεν γίνεται αλλιώς. Έρχονται όμως κάποιες στιγμές που καλούμαστε να πάρουμε σημαντικές αποφάσεις ικανές να μας αλλάξουν τη ζωή. Είναι στιγμές που κρίνονται όλα, είναι στιγμές έντονων συναισθημάτων, τραγικών συνεπειών. Σ' αυτές τις στιγμές ας πάρουμε την απόφασή μας ακούγοντας την καρδιά. Κάναμε συμβάσεις στη ζωή μας, στερηθήκαμε τα χρόνια της φυσιολογικής ανεμελιάς που τα ζήσαμε στην πίεση από την οικογένεια, το σχολείο την κοινωνία, πιεστήκαμε στο πανεπιστήμιο πάλι από γονείς, σύστημα και κοινωνία και ήρθαν καταστάσεις που απαιτούσαν να διαλέξουμε πώς θα πράξουμε.
Όλοι όσοι έχουμε περάσει από αυτά τα στάδια είμαστε και κερδισμένοι, αλλά περισσότερο χαμένοι. Είμαστε χαμένοι στην ουσία. Χάσαμε τα νιάτα μας. Χάσαμε την ελευθερία μας.
Κάπου εκεί στην πορεία όμως έρχονται άλλες καταστάσεις, προσωπικού επιπέδου. Εκεί ας κάνουμε πέρα τα πρέπει και τα μη. Ας παραμερίσουμε τις συμβάσεις κι ας ανοίξουμε την καρδιά μας να δεχτούμε με πάθος και ελεύθερη ψυχή αυτά που μας προσφέρει η ζωή απλόχερα. Οι ευκαιρίες δεν ξανάρχονται. Αν σ' αυτές τις αποφάσεις γυρίσουμε την πλάτη στην καρδιά, απλά πετάμε τη ζωή...γιατί αυτό που θα επιλέξουμε να κάνουμε δε θα 'ναι ζωή.
Κι όταν κάνεις κάτι με την καρδιά σου, οι συνέπειες αντιμετωπίζονται με μεγαλύτερη δύναμη και αισιοδοξία. Στις μεγάλες προσωπικές λοιπόν αποφάσεις, προχωρήστε ακούγοντας την καρδιά σας. Αυτό θα κάνω κι εγώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου