Συμβουλές προς τους εξεταζόμενους μαθητές

Ό,τι θα διαβάσετε παρακάτω είναι ένα από τα πολλά που μπορούν να συμβούν σε ένα μαθητή που δεν μπορεί να κυριεύσει το άγχος του, έστω κι αν μια φορά αγχωθεί λίγο παραπάνω.

Πανελλήνιες. Πριν δύο χρόνια έδωσα κι εγώ και πέρασα εκεί που ήθελα. Τι έχω να θυμάμαι μόνο από τις Πανελλήνιες; Ότι μόνο αν τιθασεύσεις το άγχος σου κι έχεις διαβάσει μπορείς να τα καταφέρεις. Στον εαυτό μου το άγχος δεν "έβγαινε" με κρίσεις πανικού, κλάματα, αλλά με οργανικά προβλήματα. Σε όλη την τρίτη λυκείου είχα οργανικές διαταραχές άλλοτε στο ένα άκρο άλλοτε στο άλλο. Στο φροντιστήριο που πήγαινα άλλοι έτρεμαν όταν απαντούσαν στις ερωτήσεις, άλλοι δεν μπορούσαν να διαβάσουν απ' το πολύ άγχος, άλλοι αρρώσταιναν. Εγώ ήμουν στη Θεωρητική. Το δικό μου άγχος συγκεντρώνεται λίγο πριν μας μοιράσουν τα γραπτά. Ήμουν διαβασμένη, είχα άγχος σε φυσιολογικά επίπεδα, ούτε αναισθησία, ούτε και πανικός, είχα κοιμηθεί κανονικά και εκτός από την αναμενόμενη σύγχυση πριν αρχίσεις να γράφεις όλα τα υπόλοιπα κύλησαν ως επί το πλείστον ομαλά.

Βρισκόμασταν στη μέση των Πανελληνίων. Ιστορία Κατεύθυνσης. Ιστορία "πονεμένη". Διάβαζα 22 ώρες. Το ίδιο βράδυ πριν δώσουμε το μάθημα από το άγχος μου δεν μπόρεσα να κοιμηθώ. Το επόμενο πρωί ήμουν σαφέστατα ταλαιπωρημένη. Μας μοίρασαν τα γραπτά. Προτού ξεκινήσω γύρισα μία μία τις σελίδες μέχρι την τελευταία διαβάζοντας και τις οδηγίες του Υπουργείου. Γύρισα στην αρχική και ξεκίνησα να απαντώ στις ερωτήσεις. Στο κεφάλι μου το χάος. Έφτασα στην πρώτη πηγή που θυμάμαι ήταν για το κίνημα στο Γουδί, ένα κεφάλαιο που ποτέ δε συμπάθησα και δεν το ήξερα με την ίδια ευχέρεια που ήξερα άλλα. Αυτήν που ξεκίνησα και ολοκλήρωσα με επιτυχία ήταν και η μόνη πηγή που έγραψα. Τελείωσα τελευταία και παρέδωσα το γραπτό μου. Ήμουν ικανοποιημένη, αλλά κάπως προβληματισμένη, γιατί είχα κάνει κάποια μικρο-λαθάκια στις ερωτήσεις της πρώτης ομάδας.

Πήγα στο φροντιστήριο. Ήταν μια άλλη κοπέλα από το τμήμα μου κι έλεγε στην καθηγήτριά μας τι είχε γράψει. Εγώ από τις δικές της απαντήσεις αντιλαμβανόμουν ότι τα είχα πάει καλά. Το ίδιο και στην πηγή για το Γουδί. Μάλιστα η κυρία χαρακτηριστικά μου είπε μπράβο για τον επίλογο που διάλεξα να γράψω παρμένο από ένα σημείο μέσα στο βιβλίο.

"Για το Βενιζέλο"; Ρωτάει η καθηγήτριά μας την κοπέλα.

Εκείνη τη στιγμή σκέφτηκα..."ποιο Βενιζέλο ρε παιδιά; πού μας ρωτούσε για τον Βενιζέλο"; Η κοπέλα ξεκίνησε να της λέει. Και τότε συνειδητοποιώ ότι δεν έγραψα τη δεύτερη πηγή που μας ρωτούσε για τον Βενιζέλο και το προσφυγικό ζήτημα.

"Ποιο Βενιζέλο"; ρωτάω επί λέξει την κυρία μας. Γυρίζει και με κοιτάει με ένα τέτοιο βλέμμα άρνησης της πραγματικότητας, αλλά και προσπάθειας διατήρησης της ψυχραιμίας. Δεν την είδα. Είχα γυρίσει όλες τις σελίδες πριν ξεκινήσω, είχα διαβάσει και τις οδηγίες του Υπουργείου, αλλά για έναν ανεξήγητο λόγο είχα ξεχάσει την ύπαρξη της δεύτερης πηγής. Σαν να μην την είχα δει ποτέ μου. Δεν έστριψα σελίδα τελειώνοντας την πρώτη πηγή. Έγραψα μία άριστη πρώτη πηγή και υποσχόμουν μια εξίσου τέλεια δεύτερη, σύνολο 18.5, διότι είχα χάσει 1.5 μονάδα από την πρώτη ομάδα. Αντ' αυτού πήρα 13.5 στην Ιστορία. Γιατί; εξαιτίας του κουρασμένου μου μυαλού. Εξαιτίας της αϋπνίας και του άγχους της προηγούμενης βραδιάς.

Γι αυτό μαθητές σε όλη την Ελλάδα μη φοβάστε. Είναι το μέλλον σας. Απλά κυνηγήστε το. Μπορείτε όλοι χωρίς άγχος, χωρίς υστερίες, γιατί αυτά δε βοηθούν κανέναν και ιδίως εσάς. Το άγχος σας μπορεί να σας αρρωστήσει μέχρι να σας κάνει να χάσετε τις εξετάσεις σας.

Να τρέφεστε σωστά, να κοιμάστε σωστά, να διαβάζετε με μέτρο, να ξεκουράζεστε, να βγαίνετε έστω και μία βόλτα να περπατήσετε, για να καθαρίσει το μυαλό σας και ΠΟΤΕ μα ΠΟΤΕ διάβασμα το πρωί πριν φύγετε για το σχολείο. Θα τα ξεχάσετε όλα. Είναι θέμα εγκεφάλου.

Πολλή επιτυχία σε όλους τους μαθητές! Καλή αρχή ! Ο Θεός μαζί σας!