Έλα τώρα χέρι μου δεξί κείνο που σε πονεί δαιμονικά ζωγράφισέ το
αλλ' από πάνω βάλ' του Το ασήμωμα της Παναγίας
πόχουν τη νύχτα οι ερημιές μες στα νερά
του βάλτου


Τρίτη 13 Μαΐου 2008

Λαβύρινθος

Ένα αόρατο πνεύμα
με οδηγεί να σκύψω
να δω τι κρύβω
κάτω από τούτο
το ομοίωμα ανθρώπου.
Είναι δυο πόδια
φοβισμένα που πατούν
αβέβαια το μικρό ασήμαντο χαλάκι.
Κι είναι δυο χέρια
μαζεμένα που τρέμουν
στο έσω τους να ξεχειλίσουν
από ορμή
και να γράψουν την ιστορία
της ζωής τους.
Μα άλλο ένα βράδυ
που το φως
της τυπικής λάμπας
έσβησε από το ίδιο
μαινόμενο και βουβό χέρι.

Θεσσαλονίκη, Τρίτη, 13 Μαΐου 2008

Δεν υπάρχουν σχόλια: