Ένα αόρατο πνεύμα
με οδηγεί να σκύψω
να δω τι κρύβω
κάτω από τούτο
το ομοίωμα ανθρώπου.
Είναι δυο πόδια
φοβισμένα που πατούν
αβέβαια το μικρό ασήμαντο χαλάκι.
Κι είναι δυο χέρια
μαζεμένα που τρέμουν
στο έσω τους να ξεχειλίσουν
από ορμή
και να γράψουν την ιστορία
της ζωής τους.
Μα άλλο ένα βράδυ
που το φως
της τυπικής λάμπας
έσβησε από το ίδιο
μαινόμενο και βουβό χέρι.
Θεσσαλονίκη, Τρίτη, 13 Μαΐου 2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου