Χθες, 28 Απριλίου, ανήμερα του Αγίου Γεωργίου βρέθηκα στην επιβλητική και εκπάγλου καλλονής εκκλησία του Αγίου Ανδρέα Πατρών, που πρώτη φορά επισκεπτόμουν. Ταξίδευα με ένα γκρουπ Θεσσαλονικέων και είχαμε σταματήσει στην Πάτρα για να προσκυνήσουμε τον πολιούχο Άγιο Ανδρέα. Εγώ προχώρησα ξεχωριστά απ' τους γονείς μου κι απ' τις άλλες δύο φίλες μας απ' το Βόλο που ήμασταν παρέα για να αισθανθώ μόνη μου, όλα όσα είχε να μου δώσει ο ναός αυτός. Αφού προσκύνησα και περπάτησα την εκκλησία παρατηρώντας τις μοναδικές τοιχογραφίες με αποκορύφωμα την αναπαράσταση του μαρτυρικού θανάτου του, που με άφησε έκπληκτη και σοκαρισμένη, εξήλθα του ναού.
Προχώρησα προς τους γονείς και την παρέα μας. Η μία εκ των δύο κυριών θέλησε να μας διηγηθεί κάτι που συνέβη την ώρα που περίμενε να χαιρετίσει την ασημένια εικόνα του Αγίου Ανδρέα που βρίσκεται δεξιά του ναού μετά τον νάρθηκα.
"Μπροστά μου ήταν μία κυρία που πήγε να χαιρετίσει την εικόνα. Εγώ περίμενα. Άρχισε να κλαίει και να κάνει μετάνοιες. Εμείς δεν είπαμε τίποτα περιμέναμε στη σειρά. Ώσπου γυρνάει και λέει 'εντάξει με τράβηξες;' Ήταν πίσω ο άντρας της και την τραβούσε φωτογραφία την ώρα που προσκυνούσε".
Εγώ μόλις μας λέει αυτό έμεινα με ανοιχτό το στόμα. Και μας συνεχίζει.
"Και πηγαίνω και του λέω. 'Μα είναι δυνατόν να τραβάτε φωτογραφίες κάποιον που προσκυνάει;' και μου απαντάει αυτός 'Τι σε νοιάζει εσένα; Τη γυναίκα μου τραβούσα'. Και του λέω 'μα είναι απαράδεκτο να φωτογραφίζεται κάποιον την ώρα που προσκυνάει".
Αυτά μας διηγήθηκε η φίλη μας που είδε ένα ζευγάρι του γκρουπ μας να κάνει αυτό το τόσο απαράδεκτο πράγμα εντός του ναού.
Αυτή η πράξη για μένα δηλώνει ασέβεια και απ' το σύζυγο και απ' τη σύζυγο και πάνω απ' όλα έλλειψη κρίσης και γνώσης του τι πιστεύουν. Παρόλο που επρόκειτο για δύο ανθρώπους μεγάλης ηλικίας επάνω τους δεν μπορώ να αναγνωρίσω καμία ένδειξη ταπείνωσης, παρά μεγάλες ποσότητες αλαζονείας, εγωισμού, αμάθειας και βλακείας. Λυπούμαι που υπάρχουν τέτοιου είδους βαπτισμένοι Χριστιανοί Ορθόδοξοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου