Έλα τώρα χέρι μου δεξί κείνο που σε πονεί δαιμονικά ζωγράφισέ το
αλλ' από πάνω βάλ' του Το ασήμωμα της Παναγίας
πόχουν τη νύχτα οι ερημιές μες στα νερά
του βάλτου


Τρίτη 8 Απριλίου 2008

Εξομολόγηση πριν το Πάσχα

Τελευταία Παρασκευή των Χαιρετισμών η Παρασκευή που μας έρχεται. Στις εκκλησιές της απανταχού Ορθοδόξου κοινότητος θα ακουστεί ο Ακάθιστος Ύμνος. Η μεθεπόμενη Παρασκευή είναι κενή κι έπειτα ακολουθεί η Μεγάλη Παρασκευή. Βρισκόμαστε πλησίον του Ορθοδόξου Πάσχα. Τις μέρες της Μεγάλης Εβδομάδας οι Ορθόδοξοι πιστοί συνέρχονται στην εκκλησία να λάβουν τη Θεία Κοινωνία.
Από νωρίς σχετικά ο κόσμος πηγαίνει στους πνευματικούς πατέρες για να εξομολογηθεί ώστε να είναι έτοιμος να λάβει τη Θεία Κοινωνία. Δεν επιθυμούν όμως όλοι οι βαπτισμένοι Χριστιανοί Ορθόδοξοι να κοινωνήσουν, πολλοί λιγότεροι εξομολογούνται. Κι όσοι εξομολογούνται δεν εξομολογούνται όλοι σωστά. Κι αυτό συμβαίνει γιατί πηγαίνουμε στον εξομολόγο με βρώμικο μυαλό. Έχω την αίσθηση ότι δεν έχουμε τη δύναμη να αντιμετωπίσουμε το χαρακτήρα μας. Δεν έχουμε τη διάθεση να αλλάξουμε, γιατί μας λείπει η αγάπη. Αυτή η αγάπη προέρχεται από την αγάπη μας για τον ίδιο το Θεό.
Όταν δεχόμαστε να φοράμε μπροστά στο Θεό προσωπείο και να υποκρινόμαστε δεν τον αγαπάμε και κάνουμε κακό στον εαυτό μας. Κερδίζοντας την ευκαιρία της Θείας Μετάληψης δε σημαίνει ότι "καθαρίσαμε" και με τον εαυτό μας. Λέγοντας ψέματα, δείχνοντας διαφορετικό πρόσωπο κοροϊδεύουμε τον πνευματικό μας μα πάνω απ' όλα τον ίδιο μας τον εαυτό. Η αφέλεια αυτή όμως μας κάνει να ξεχνάμε πως ο Θεός είναι παντογνώστης και καθορεί τους πάντες και τα πάντα.
Αυτή μας η στάση καταδεικνύει αλαζονεία και ασέβεια κι αυτό είναι μέγα σφάλμα. Προσερχόμενοι στις εκκλησίες όπου θα εξομολογηθούμε ενώπιον του Θεού πρέπει να αποποιηθούμε τα εγκώσμια συναισθήματά μας. Στεκόμαστε μπροστά στο Θεό κι ανοίγουμε την ψυχή μας. Για το δικό μας καλό και μόνο πρέπει να αφήσουμε ορθάνοιχτες τις πύλες της ψυχής μας να μπει ο Χριστός μέσα από την αληθινή εξομολόγηση, την εκ βαθέων κατάθεση, την ταπείνωση για όσα σκεφτήκαμε και πράξαμε κακά, την λύπη για τα λάθη μας, τη διάθεση για μετάνοια.
Έτσι λοιπόν πρέπει να γυμνωθούμε μπροστά στον Κύριο. Αυτό είναι όμως μια δύσκολη διαδικασία. Προβλέπει αληθινή αγάπη για Εκείνον. Ας ανοίξουμε αυτές τις μέρες τις καρδιές μας ενώπιον του Χριστού μας να του εμπιστευτούμε τη ζωή μας, την ύπαρξή μας κι ας ανοίξουμε τις καρδιές μας να μετέχουμε στιγμή προς στιγμή στα Άγια Πάθη Του. Όλοι οι Χριστιανοί να ενωθούμε στις εκκλησιές, όλοι έχοντας κοινό την αγάπη μας για το Χριστό μας που υπέφερε για τη δική μας σωτηρία. Όλοι μαζί με ανοιχτές καρδιές να ζήσουμε τα Πάθη του Χριστού μας μέχρι τη στιγμή της μοναδικής, ασύλληπτης κι όμως πραγματικής Ανάστασής Του, όπου όλοι οι Χριστιανοί θα χαρούμε αληθινά ελπίζοντας και στη δική μας ανάσταση που ακολουθεί τον επίγειο θάνατο.

Δεν υπάρχουν σχόλια: