Έλα τώρα χέρι μου δεξί κείνο που σε πονεί δαιμονικά ζωγράφισέ το
αλλ' από πάνω βάλ' του Το ασήμωμα της Παναγίας
πόχουν τη νύχτα οι ερημιές μες στα νερά
του βάλτου


Πέμπτη 17 Απριλίου 2008

Ψυχή μου βάστα...

Έχω κρυφή ελπίδα και κουράγιο πως θα φύγω από της μοναξιάς τα μέρη, θα εξαφανιστώ, ψυχή μου βάστα θα φύγουμε από δω!
Έτσι απλά με λόγια καθαρά ή βρώμικα δεν έχει σημασία
Η ουσία είναι να βρει αντίσταση ο θάνατος σα ΄ρθεί
Και να μην είσαι νεκρός μέσα σε τούτη τη ζωή
Που αποζητάει μόνο αγάπη και καθαρή ψυχή
Κι αφού σου φτίαξαν τέτοιο κόσμο κάνε κουράγιο και πες…Ψυχή μου βάστα θα φύγουμε από δω!!
Ψυχή μου βάστα. Πόσες φορές το φωνάξαμε στον εαυτό μας! Μα εδώ οι Stavento αυτό το εξαίρετο γκρουπ μιλούν για τον κόσμο που χτίζουν για τη νεολαία μας αυτοί που κινούν το χρήμα, αυτοί που καταστρέφουν νέους για να πλουτίσουν οι ίδιοι. Μα όλων μας η ζωή δεν είναι ένα κυνήγι, όπου η ευτυχία απουσιάζει κι η μιζέρια κι η κατάθλιψη μας συνοδεύουν; Κι όλοι τι θέλουμε; Να φύγουμε από δω. Γι αυτό..."κάνε κουράγιο και πες...ψυχή μου βάστα θα φύγουμε από δω"! Να πολεμήσουμε με μας, με τον κόσμο, μ' όσους μας θέλουν συμβιβασμένους, να φύγουμε από τούτο το λήθαργο που δεν μπορείς να φωνάζεις, να ζητάς. Κι έτσι κάποτε ίσως μέσα μας νικήσουμε. Τούτη η φυγή θα πραγματοποιηθεί.

Δεν υπάρχουν σχόλια: