Έλα τώρα χέρι μου δεξί κείνο που σε πονεί δαιμονικά ζωγράφισέ το
αλλ' από πάνω βάλ' του Το ασήμωμα της Παναγίας
πόχουν τη νύχτα οι ερημιές μες στα νερά
του βάλτου


Τετάρτη 1 Ιουλίου 2009

Η άλλη φωνή


Τι πλάνη κι αυτή
να θάβεις τον εαυτό σου
στων ανθρώπων την άλλη βοή.
Στα δόντια τους να βλέπεις
το αίμα των ονείρων σου
να τρέχει να χαθεί
στων ανθρώπων την άλλη βοή.

Κι έτσι βουβή να μαίνεσαι
με πλανεύτρες ερινύες
πισθάγκωνα δεμένος στο κατάρτι
ο νους σου να ψελλίζει
ψίχουλα φωνής
που μάζεψε στο χρόνο.

Μα οι Σειρήνες τραγουδούν το σκοπό σου.
Πρέπει κοντά τους να πας.
Αυτές θα σου χαρίσουν τη γη.
Αυτές θα σου δείξουν των ανθρώπων
την άλλη φωνή.

3 σχόλια:

Έλενα είπε...

"Σαν άλλος Άτλας ευλαβικά θα σηκώσω το απόβαρο της στεναχώριας σου"...σαν άλλη Σειρήνα σου τραγουδώ κοντά μου να 'ρθεις, όχι να σε πλανέψω, αλλά μαζί να βρούμε την πόρτα της αλήθειας, μέσα απ' το βροντοφώναγμα των ψυχών μας!

Γιώτα Παπαδημακοπούλου είπε...

Πάντα μας ταξιδεύεις με όμορφα κείμενα συντροφιά με όμορφες μελωδίες!

Έλενα είπε...

Σ' ευχαριστώ πολύ Γιώτα μου!!! Τα τραγούδια συμπληρώνουν, όσα τα λόγια της ψυχής μου δε φτάνουν να εκφράσουν.