Έλα τώρα χέρι μου δεξί κείνο που σε πονεί δαιμονικά ζωγράφισέ το
αλλ' από πάνω βάλ' του Το ασήμωμα της Παναγίας
πόχουν τη νύχτα οι ερημιές μες στα νερά
του βάλτου


Σάββατο 16 Μαΐου 2009


«Ω, ανθρώπινη αγάπη! Μας δίνεις στη Γη αυτό που περιμένουμε στον Ουρανό.»


Έντγκαρ Άλαν Πόε



Μήπως τελικά αυτό που ψάχνουμε να κατακτήσουμε εκεί πάνω και πέρα από αυτόν τον κόσμο είναι κάτι που μπορούμε πρώτα να το βιώσουμε πέρα για πέρα εδώ; Τελικά πόσο το άγνωστο είναι όντως άγνωστο;

6 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Kανείς δεν ξερει και δεν νομιζω οτι θα μαθει ποτε
Ετσι ειναι η φυση τουανθρώπου αλλωστε

Γιώτα Παπαδημακοπούλου είπε...

Καταπληκτικός κ' αγαπημένος ο Πόε! Την καλησπέρα μου!

Έλενα είπε...

Μαρία...Μήπως η αγάπη σε τούτο τον κόσμο, έτσι όπως την ορίζει ο Πόε, μας δίνει αυτά που θα γνωρίσουμε καθώς θα φύγουμε από αυτόν; Μήπως αυτό που λέμε Παράδεισος είναι όλα όσα μπορούμε πρώτα να αγγίξουμε εδώ στη γη μέσα απ' την αληθινή αγάπη;;;

Έλενα είπε...

Καλησπέρα Γιώτα μου!!! και σοφός, όπως φαίνεται!

jeminis είπε...

Όλα τα καλά απο τον ουρανό μας έρχονται....
Καλημέρα...

Έλενα είπε...

Αυτό είναι που λέμε θαύμα...να βλέπεις αυτά τα καλά να γίνονται σ' αυτόν τον λερωμένο κόσμο, στη φθαρτή ζωή μας και να τα ζεις. Κι εσύ να πηδάς πιο ψηλά για να τα φτάσεις...καλό σου βράδυ jeminis!