Η ΝΕΦΕΛΗ Μέρα τη μέρα ζω - που ξέρεις αύριο τι ξημερώνει.
Το 'να μου χέρι τσαλακώνει τα λεφτά και τ' άλλο μου τα ισιώνει
Βλέπεις χρειάζονται όπλα να μιλάν στα χρόνια μας τα χαώδη
και να 'μαστε και σύμφωνοι με τα λεγόμενα «εθνικά ιδεώδη».
Τι με κοιτάς εσύ γραφιά που δεν εντύθηκες ποτέ στρατιώτης
η τέχνη του να βγάζεις χρήματα είναι κι αυτή μία πολεμική ιδιότης
Δεν πα' να ξενυχτάς- να γράφεις χιλιάδες πικρούς στίχους
ή να γεμίζεις με συνθήματα επαναστατικά τους τοίχους
Οι άλλοι πάντα θα σε βλέπουν σαν έναν διανοούμενο
και μόνο εγώ που σ' αγαπώ: στα όνειρά μου μέσα έναν κρατούμενο.
Έτσι που αν στ' αλήθεια ο έρωτας είναι καταπώς λεν «κοινός διαιρέτης»
εγώ θα πρέπει να 'μαι η Μαρία Νεφέλη κι εσύ φευ ο Νεφεληγερέτης.
Χαράξου κάπου με οποιονδήποτε τρόπο και μετά πάλι
σβήσου με γενναιοδωρία.
Οδυσσέας Ελύτης, Μαρία Νεφέλη (1978)
4 σχόλια:
Oμορφοι στίχοι
Καλημερα με αγαπη και φωτεινό ήλιο
Ευχαριστώ για το όμορφο πρωινό πέρασμα. Όλοι μας έχουμε λίγο ως πολύ ένα πρωινό ξύπνημα, έστω κι ένα τίναγμα στον ύπνο...κι είναι τόσο ωφέλιμο αυτό το ξύπνημα...ίσως και το τίναγμα.
Το'να μου χέρι,,,,
τσαλακώνει τα λεφτά και
τ'άλλο τα ισιώνει!!!!
Σκέφτηκες πόσες φορές γίνεται κάθε μέρα;
Δυό φορές, για κάθε
τσαλακο-ίσιωμα
που σημαίνειεπι δύο(ελάχιστος κοινός πολαπλασιαστής)
Καλό μήνα...
Προτού πεθάνω θέλω να φύγουν από πάνω μου τα περιττά χρήματα...να μείνω μ' αυτά που αρμόζει στις ανάγκες μια γριάς ετοιμοθάνατης...αν έρθουν όλα ομαλά και φτάσω στο τέλος του κύκλου.
Καλό μήνα jeminis!
Δημοσίευση σχολίου