Έλα τώρα χέρι μου δεξί κείνο που σε πονεί δαιμονικά ζωγράφισέ το
αλλ' από πάνω βάλ' του Το ασήμωμα της Παναγίας
πόχουν τη νύχτα οι ερημιές μες στα νερά
του βάλτου


Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2009

Επέτειος ρομαντισμού!


Πέρασαν κιόλας δυο χρόνια από τότε που αυτός ο χώρος έγινε το μέσον της φωνής της ψυχής μου. Όλοι εσείς αγκαλιάσετε τους ήχους της και με τιμήσατε με τους δικούς σας. Ευγνώμων για τη στήριξή σας. Σας ευχαριστώ για όλα όσα μοιραζόμαστε, για την πολύτιμη προσφορά σας στην ψυχή μου, μέσα απ’ τις δικές σας δημιουργίες στους δικούς σας τόπους τέχνης. Υπόσχεση και πρόκληση να συνεχίσουν να συναντώνται οι ιδέες μας κι οι ανάγκες των ψυχών μας εδώ, σ’ αυτόν τον καθρέφτη της ζωής μου. Αστείρευτος γαρ ο λόγος περί ρομαντισμού…

8 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Οι λεξεις μας δεν πρεπει να χουν τελος...
Πρεπει να τις γιορταζουμε παντα :)

Καλη σου μερα

Έλενα είπε...

Άλλωστε είναι και αυτές που αφηφούν το τέλος...είναι αυτές που αφήνουμε πίσω μας...

Καλημέρα και σένα Μαρία μου!

Τρελός του Χωριού είπε...

Ο δικός σου καθρέφτης θα συναντά πάντα τις δικές μας αντανακλάσεις , αφου το φώς του Ρομαντισμού ταξιδεύει πάντα στις καρδιές αυτών που εχουν τις όψεις τους ανοιχτές στο φως του.
;))

Έλενα είπε...

Είμαστε απ' την άλλη όχθη του καθρέφτη τρελλέ μου...περάσαμε μαζί τις καρδιές μας από μέσα του κι εκεί οι ψυχές μας όχι είδωλα, αλλά καθρέφτες συναντώνται!!!να 'σαι καλά...:)

προφήτηs είπε...

δυο χρόνια... πέρασαν, για να πάρουν τη θέση τους, τα επόμενα χρόνια που έρχονται γεμάτα λόγια, αυθόρμητες πράξεις κ κατακτήσεις...

κ κάτι ακόμα...

μην αφήσεις ποτέ αυτόν τον φτερωτό άγγελο να φύγει...

να έχεις ένα μοναδικό απόγευμα

Έλενα είπε...

Στα λόγια σου αξίζει η σιωπή μου...σ' ευχαριστώ απ' την καρδιά μου προφήτη...

Suspect είπε...

καλη δυναμη και καλη συνεχεια..

Έλενα είπε...

Να 'σαι καλά! Έπιασε τόπο ο επίλογος στο άρθρο σου, όπως αναμενόταν...και κάτι παραπάνω...
σ' ευχαριστώ που πέρασες από δω...