Έλα τώρα χέρι μου δεξί κείνο που σε πονεί δαιμονικά ζωγράφισέ το
αλλ' από πάνω βάλ' του Το ασήμωμα της Παναγίας
πόχουν τη νύχτα οι ερημιές μες στα νερά
του βάλτου


Παρασκευή 25 Ιουλίου 2008

Το δέκα

Στάσου δε σε προλαβαίνω
περίμενε την αργή μου αντίληψη
του περάσματός σου.

Το δέκα, το δέκα
στα πιο ωραία χρόνια
ήτανε μπροστά
το δέκα
που τόσο αγαπώ
και τώρα φεύγει
μοιάζει αδύνατο
να το κρατήσω

Που πάνε τα νιάτα μου
η ζωή μου
κυλάνε σα νερό
που σπάει κάθε φράγμα.
Είκοσι χρόνια και
τι πρόλαβα να ζήσω;

Το δέκα, το δέκα
ζήσε το όσο μπορείς.

25/7/08 παραμονή των εικοστών μου γενεθλίων

3 σχόλια:

Keep Dreaming είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Keep Dreaming είπε...

Panta,panta tha yparxoun alla 10 yperoxa xronia mprosta, se opoia ilikia kai an eisai, se opoia ilikia kai an ftaseis to anypervlito panta na exeis sto nou kalo mou kai ekei psila tha ftaseis!

Na eisai panta kala kai eutyxismeni!

Tin agapi mou!

Έλενα είπε...

Ε.Α.: σ' ευχαριστώ πολύ, ένα πλατύ χαμόγελο σχηματίστηκε στο πρόσωπό μου διαβάζοντας το σχόλιό σου...να 'σαι καλά...είναι πρόκληση από τη πιο μικρή ηλικία να προσπαθείς να αγγίξεις το άπιαστο. Έτσι κάθε δεκαετία που περνά, σου δίνει την ελπίδα ότι ίσως και πλησιάζεις...