Της Άρνης το νερό

Τώρα πια με ξέρουν όλοι... τώρα πια γυμνώθηκε η ύπαρξή μου... Διάλεξα ή διάλεξε να' ρθει σε μένα αυτό το τραγούδι, γιατί τόσο απλά μα και σπάνια νιώθεις πως η ψυχή σου βρίσκει μια απόλυτη φωνή, βρίσκει τους ήχους που την πάλλουν και τη συγκινούν, βρίσκει τη χαραμάδα να σε γυμνώσει και να σε φωτίσει ολάκερο, να σ' ενώσει με το άπειρο, την αρχή της ζωής και την άεναη αγάπη, τον άσβεστο πόθο της καρδιάς να γεύεται και να ομολογεί την ομορφιά και την αλήθεια, τον αιώνο έρωτα.

Της Άρνης το νερό

Αααα...
Της Άρνης το νερό

Της Άρνης το νερό
Της αρνησιάς...

Της αρνησιάς τη βρύση

Αααα...

Της Άρνης το νερό

το ήπιες και...

το ήπιες και μ' αρνήθης

Αχ, αγάπη μου, στα χείλη στάξε να το πιω

της Άρνης το πικρό νερό,

κι αν σε ξεχάσω, αν σ' αρνηθώ

και πάλι εσένα άμα σε δω

κι αν σε ξεχάσω, αν σ' αρνηθώ

και πάλι εσένα θ' αγαπώ

Αααα...

Της λήθης το στενό

το πέρασες...
το πέρασες κι εχάθης

Αχ, αγάπη μου, στα χείλη στάξε να το πιω

της Άρνης το πικρό νερό,

κι αν σε ξεχάσω, αν σ' αρνηθώ

και πάλι εσένα άμα σε δω

κι αν σε ξεχάσω, αν σ' αρνηθώ

και πάλι εσένα θ' αγαπώ

στα χείλη στάξε να το πιω

της Άρνης το πικρό νερό,

κι αν σε ξεχάσω, αν σ' αρνηθώ

και πάλι εσένα άμα σε δω

κι αν σε ξεχάσω, αν σ' αρνηθώ

και πάλι εσένα θ' αγαπώ...

Στίχοι, Μουσική, Ερμηνεία: Σταύρος Σιόλας

Το τραγούδι βγήκε πρώτο στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 2006

Σημείωση (youtube): Άρνη είναι μια πηγή στην Άνδρο αν και στη αρχ. Ελλ. Μυθολ. Άρνη ήταν η πηγή που βρισκόταν στον κάτω κόσμο στη Λήθη από όπου έπιναν οι νεκροί για να ξεχάσουν τι άφηναν στον πάνω κόσμο