Έλα τώρα χέρι μου δεξί κείνο που σε πονεί δαιμονικά ζωγράφισέ το
αλλ' από πάνω βάλ' του Το ασήμωμα της Παναγίας
πόχουν τη νύχτα οι ερημιές μες στα νερά
του βάλτου


Τρίτη 2 Φεβρουαρίου 2010

Κι όταν κάποτε θα πρέπει να διδάξεις

Berlin, Schmargendoff
16 Apr. 1900


Κι όταν κάποτε θα πρέπει να διδάξεις
γιατί προσμένει να του πεις, ένα παιδί,
ή γιατί ο ξένος σου
μπαίνει στης λάμπας σου τον κύκλο
σκοτεινιασμένος απ' την άχνα του βραδιού,
ή που το βήμα σου κάποτε ξαστοχά
κι' ωσότου ξαναφέξει
πρέπει κι εσύ σε φίλους να σταθείς
ή που ένας φίλος περασμένος, που φοβάται
πως κλονίζεται η φιλία που 'χε αρχίσει στα τυφλά
απαιτώντας από σένα να του γράψεις -
τότε πρέπει στον εαυτό σου να το πεις συνειδητά
τί σημαίνει «να διδάσκεις»:
Με λόγια που βαθιά σου τα γνωρίζεις
εκούσια να πεις: υπάρχω εγώ.
Κι ακόμη πιο πολύ
διδάσκω δεν θα πει: σε κάποιον
για την σύμπτωση να λες των εποχὠν
πώς συμβαίνει και γιατί·
διδάσκω θα πει: Για τον Ένα να ρωτήσεις τον καθένα
που του μοιάζει στη σιωπή...


Rainer Maria Rilke

7 σχόλια:

ΑΝΘΗ είπε...

Καλημέρα, καλή μου Έλενα και καλό μήνα!

Η διδασκαλία είναι η ψυχή για έναν εκπαιδευτικό. Προσπαθείς να μεταλαμπαδεύσεις όχι ξερές γνώσεις, αλλά γνώσεις γεμάτες αγάπη, πίστη και αισιοδοξία στη ζωή. Ο απολογισμός και ο χρόνος θα κρίνουν το αποτέλεσμα.
Κι όμως, γλυκιά μου, να σου εκμυστηρευτώ κάτι; Τελικά, συνειδητοποίησα -ύστερα από 20 χρόνια στην εκπαίδευση-πως όποτε καταφέρνω να διδάξω, τελικά καταλήγω να διδάσκομαι!

Μαρια Νικολαου είπε...

Σήμερα έχει υπέροχη μέρα για μένα
Ολα στο γκρίζο
Και φυσικα οι λεξεις αυτες ειναι πινακας στον ουρανό μου...

Καλημέρα λοιπον

Έλενα είπε...

Ανθή μου, σέβομαι τόσο πολύ τα λόγια σου, τα νιώθω ή τουλάχιστον έτσι νομίζω...και νομίζω αυτή είναι κι η μαγεία του "επαγγέλματος"...ξεκινάς με το πλάνο σου και σε πάει εκεί που θέλει...στο άγνωστο, στην ανατροπή...στη γόνιμη έκπληξη!

Έλενα είπε...

Μαρία μου, μου θυμίζεις μια φίλη (παλιά) που λατρεύει το συννεφιασμένο ουρανό, της ταιριάζει στην ψυχολογία και στο χαρακτήρα...γιατί όμως γκρίζο αυτό το ποίημα; κάτι με παραπέμπει στο δεύτερο δίστιχο...καλά το πάω;

Υ.Γ. Συγνώμη κι απ' τις δυο σας για την καθυστερημένη ανάρτηση των σχολίων σας, αλλά έλειπα όλη μέρα, λόγω εξεταστικής.

Foteini είπε...

Υπέροχος ο Ρίλκε συνάδελφε - τέλειωσα κι εγώ φιλολογία στο ΑΠΘ, αλλά έμεινα μακριά απ' την εκπαίδευση, με κέρδισε η μετάφραση :)
Καλή συνέχεια στην εξεταστική!

Έλενα είπε...

Γεια σου συνάδελφε! Υπέροχα τα νοήματα του Ρίλκε!

Πόσο πολύ στερούμαστε αξιόλογων μεταφράσεων! Καλή δύναμη στο σημαντικό έργο σου και σ' ευχαριστώ για το σχόλιό σου!

προφήτηs είπε...

όλοι μέσα μας δε κρύβουμε ένα μαθητή κ ένα δάσκαλο;
κ αν... όλα μοιάζουν φωτεινά κ είναι γκρίζα; ποιος το ορίζει;

ο ράσελ είχε κάποτε πει... ότι οι φιλόσοφοι έχουν τη δύναμη να συμφωνούν πάντα μεταξύ, ενώ οι μαθηματικοί ποτέ... αν το σκεφτείς τοποθετώντας στα αξιώματα αυτά έναν μαθητή κ ένα δάσκαλο... θα δείς ότι... ακόμα έχεις πολλά να μάθεις...

καλησπέρα