Επειδή τό αδοκίμαστο καί τό απ’αλλού φερμένο δέν τ’αντέχουν οί άνθρωποι κι είναι νωρίς,μ’ακούς
Είναι νωρίς ακόμη μές στόν κόσμο αυτόν αγάπη μου να μιλώ γιά σένα καί γιά μένα.
Έλα τώρα χέρι μου δεξί κείνο που σε πονεί δαιμονικά ζωγράφισέ το αλλ' από πάνω βάλ' του Το ασήμωμα της Παναγίας πόχουν τη νύχτα οι ερημιές μες στα νερά του βάλτου
Τρίτη 23 Ιουνίου 2009
Οι ποιητές κι ο χρόνος
"Αγγιζόμαστε. Με τι; Με φτερουγίσματα, ακόμα και με αποστάσεις αγγιζόμαστε. Ένας ποιητής και μόνο ζει, και πότε πότε συναντά εκείνος που τον φέρει εκείνον που τον έφερε".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου