Θύμα του εαυτού μου ή θύμα των άλλων; πόσο πολύ παίζει ρόλο το συναισθηματικό υπόβαθρο στο ξύπνημα από αυτή την υπνωτική κατάσταση και στην απομάκρυνση; για μια ζωή θύμα; θύμα σε μια σχέση ή θύμα σε όλες; εν τέλει θύμα του εαυτού μου ή θύτης του εαυτού μου;
6 σχόλια:
Μήπως είναι το τελευταίο; Μήπως είμαστε θύματα του ίδιου μας του εαυτού και των επιλογών μας; Μήπως αντί να αγκαλιάζουμε και να κανακεύουμε περισσότερο τον εαυτό μας, αγκαλιάζουμε και φροντίζουμε περισσότερο τον αγαπημένο με την ελπίδα ότι θα θα μας αγκαλιάσει κι αυτός; Μήπως, εν τέλει, δεν είναι οι άλλοι υπεύθυνοι για τα συναισθήματα και τις σκέψεις μας παρά μόνον εμείς οι ίδιοι;
Αυτό φαίνεται ως το ποιο σίγουρο να συμβαίνει πραγματικά...αλλά το χειρότερο πόσες φορές βρίσκονται άλλοι να μας αγκαλιάζουν...κι αν βρίσκονται είναι αυτοί που αξίζουν πραγματικά το ενδιαφέρον μας ή είναι κάποιοι άλλοι που αδυνατούμε να δούμε καθαρά είτε φίλοι, είτε αγαπημένοι...
Όσον αφορά τις γυναίκες: οι γυναίκες γεννήθηκαν με την ατέλεια να αγαπούν ΠΑΝΤΑ τους λάθος ανθρώπους. Για αυτό και η καλπάζουσα υστερία. Βρίσκουν μετά κάνα καλό παιδί και δεν ξέρουν τι να το κάνουν. Δεν έχει μείνει τίποτα να του δώσουν. Παρά μόνο να τον καταστρέψουν μπορούν...
Όσον αφορά τους άντρες: λιγότερο οίκτο...
Γεια σου μικρή μου και να περνάς καλά...
ΜΥΣΤΗΣ Ο ΑΜΩΜΟΣ
Όσον αφορά την ανάλωση συναισθημάτων θα συμφωνήσω μαζί σου Μύστη...το πιστεύω κι εγώ αυτό. Τα δίνουν όλα οι γυναίκες και πολλές φορές με την πρώτη και στον λάθος άντρα. Εν προκειμένω όμως αυτά τα ερωτήματα περί θύματος και θύτη αφορούν όλες τις σχέσεις και ιδίως τις φιλικές. Ας μην εξειδικεύσουμε τα συμπεράσματα σε έναν τομέα μόνο, τον ερωτικό. Αλλά ας δούμε πώς έχει το πράγμα και στα άλλα επίπεδα.
Έλενα, τα χειρότερα γίνονται με τις φιλίες. Αλλά, έτσι όπως έχει καταντήσει η φιλία σήμερα, δεν υπάρχει μεγάλος πόνος διότι οι περισσότεροι είναι υποψιασμένοι και βασίζονται πάνω στο δούναι και λαβείν. Επίπλαστες σχέσεις.
Όσον αφορά τις ερωτικές, εκεί βασιλεύει και περισσεύει η υποκρισία.
Αλλά και η σχέση γονέων-παιδιών, που υποτίθεται πρέπει να είναι άδολη, υποκρύπτει ένα σωρό σκοπιμότητες... Άστα...
Σίγουρα αυτή είναι μια εικόνα που καλύπτει σα μια τεράστια μεμβράνη όλους μας. Αλλά κάτω από αυτή θέλω να ελπίζω πως υπάρχουν ακόμη πραγματικές ανθρώπινες σχέσεις...
Δημοσίευση σχολίου