Κεντώ στην ατάραχη καρέκλα μου
τους φόβους και τους πόθους μου,
για σένανε μιλάω στις κλωστές
και μιμούμενη το τρίξιμο του ξύλου
παραμιλώ πως σε θυμάμαι έτσι
όταν από ψηλά με κοίταζες, έκπτωτε.
Πώς με ντροπιάζουν οι ματιές σου
στο γυμνό μου σώμα.
Τα εργόχειρα που σου φυλούσα
μ’ απαρνήθηκαν
και δε βρίσκω τη δαχτυλήθρα μου πια.
Πού μας ξέφυγε;
Στης προσβολής το χάδι σου
κρύβω τα γυμνά μου σημεία,
η άλλοτε στέρεη πολυθρόνα
ουρλιάζοντας σπάει
και χύνομαι ξανά γυμνή
να βρω τη πεταμένη μου αγκαλιά.
Να καθίσω την ψυχή μου
ακέραιη και αναβλύζουσα τη νιότη της
αλλιώτικα να μπήξω τις κλωστές
στο έδαφος αλλιώτικα να σ’ ακουμπήσω.
Ακριβέ μου έκπτωτε…
τώρα κάθισα κι εγώ αλλιώς.
Βόλος, 24/4/09
τους φόβους και τους πόθους μου,
για σένανε μιλάω στις κλωστές
και μιμούμενη το τρίξιμο του ξύλου
παραμιλώ πως σε θυμάμαι έτσι
όταν από ψηλά με κοίταζες, έκπτωτε.
Πώς με ντροπιάζουν οι ματιές σου
στο γυμνό μου σώμα.
Τα εργόχειρα που σου φυλούσα
μ’ απαρνήθηκαν
και δε βρίσκω τη δαχτυλήθρα μου πια.
Πού μας ξέφυγε;
Στης προσβολής το χάδι σου
κρύβω τα γυμνά μου σημεία,
η άλλοτε στέρεη πολυθρόνα
ουρλιάζοντας σπάει
και χύνομαι ξανά γυμνή
να βρω τη πεταμένη μου αγκαλιά.
Να καθίσω την ψυχή μου
ακέραιη και αναβλύζουσα τη νιότη της
αλλιώτικα να μπήξω τις κλωστές
στο έδαφος αλλιώτικα να σ’ ακουμπήσω.
Ακριβέ μου έκπτωτε…
τώρα κάθισα κι εγώ αλλιώς.
Βόλος, 24/4/09
4 σχόλια:
Κοιτώντας ψηλά παρακολουθώ την πτώση μέσα μου των άλλοτε ενθρονισμένων στα ουράνια ανθρώπων. Αλλιώς με αλλιώς διαφέρει. Κι ίσως αυτό να φταίει. Γι αυτό πώς να σε κακίσω ακριβέ μου έκπτωτε;
Όταν σπάσουν οι θρόνοι
κι έκπτωτοι πια
οι άγγελοι αποχωρούν
ακόμα κι όταν
αλλιώς νομίσαμε πως ήσαν
αλλιώς η πτώση τους
ερμηνεύεται μέσα μας
...ίσως γιατί
στην εποχή τους
αλλιώς κρατήσανε το χέρι
της νιότης
κι αλλιώς διδάξανε
την αγκαλιά
στα κοριτσίστικα όνειρα.
Όμορφη Κυριακή να έχεις.
Ότι αισθησιακό και γνήσιο
εδώ το βρήκα...
Λόγια σημαντικά
απλά γραμμένα.....
και τυλιγμένα,,,,
σε μεταξωτής κλωστής
υφαντό πανί αράχνης....
Να καθίσω και γώ
την ψυχή μου θέλω,,,
στης νιότης
την αναβλύζουσα ορμή!!!!
Πρόσεξε τα χέρια που θα τους ακουμπήσεις την τρυφερότητα και τη νιότη της ψυχής σου...σ' ευχαριστώ για το όμορφό σου σχόλιο!
Δημοσίευση σχολίου