Τ' άσπρο χαρτί σκληρός καθρέφτης
επιστρέφει μόνο εκείνο που ήσουν.
Τ' άσπρο χαρτί μιλά με τη φωνή σου,
τη δική σου φωνή
όχι εκείνη που σ' αρέσει·
μουσική σου είναι η ζωή
αυτή που σπατάλησες.
Μπορεί να την ξανακερδίσεις αν το θέλεις
αν καρφωθείς σε τούτο τ' αδιάφορο πράγμα
που σε ρίχνει πίσω
εκεί που ξεκίνησες.
Ταξίδεψες, είδες πολλά φεγγάρια πολλούς ήλιους
άγγιξες νεκρούς και ζωντανούς
ένιωσες τον πόνο του παλικαριού
και το βογκητό της γυναίκας
την πίκρα του άγουρου παιδιού -
ό,τι ένιωσες σωριάζεται ανυπόστατο
αν δεν εμπιστευτείς τούτο το κενό.
Ίσως να βρεις εκεί ό,τι νόμισες χαμένο·
τη βάστηση της νιότης, το δίκαιο καταποντισμό
της ηλικίας.
Ζωή σου είναι ό,τι έδωσες
τούτο το κενό είναι ό,τι έδωσες
το άσπρο χαρτί.
Γιώργος Σεφέρης, Θερινό Ηλιοστάσι
6 σχόλια:
Μουσικη ειναι η ζωη που σπατάλησες...
Ο μοναδικός μου Σεφέρης...
Προσκυνώ αυτό το "μου"...ξέρεις εσύ...!!!
σήμερα ελπίζω να μου επιτρέψεις να μην σχολιάσω αυτή την ανάρτηση... θα προτιμήσω να χαθώ μέσα στις λέξεις... για ένα ταξίδι...
καλημέρα
Καλημέρα και καλό σου ταξίδι...χωράω κι εγώ κάπου στις αποσκευές; γιατί για κάπου αλλού, χωρίς ουσία, χωρίς μουσικές κι εικόνες ταξιδιάρικες με προορίζω σήμερα...οι ανιαρές μου υποχρεώσεις...
προς Έλενα,
όλοι είναι ευπρόσδεκτοι σε αυτό το ταξίδι... κανένας δε ξέρει τη συνέχεια του, όμως η παρέα πάντα θα το κάνει πιο ενδιαφέρον...
η μουσική κ οι λέξεις, μέσα στα σύμβολα, κ στα άγνωστα κομμάτια που θα ενωθούν...
κάπου εκεί... μέσα στο γαλάζιο κ το πράσινο...
Έχεις ξεκινήσει προφήτη αυτό το ταξίδι...κι εγώ...κι είπα τις ίδιες λέξεις με σένα..."όπου βγει"...εύχομαι σωστά να ενώσουμε τα κομμάτια...τα σύμβολα να τα ερμηνεύσουμε σωστά...κι οι ψυχές μας να 'χουν τους κατάλληλους συνταξιδιώτες πάντα...καλή μας συνέχεια και καλή αντάμωση!
Δημοσίευση σχολίου