Ο αναγνωρισμός

Μνήσθητι Κύριε, στα τυφλά πορευόμαστε...
και το βλέμμα σκοτεινό, ρημαγμένο
με τους πόρους να ιδρώνουν
τις δικές μας αμετάφραστες λέξεις
κι άλλοτε τ’ όνειρο να σαστίζει τα κρεμασμένα μάτια
τις σάρκες που φάγωσε η ελπίδα
ως να ‘ταν πάλι εδώ με το λίβα το θαλασσινό
και τον αναστημένο χρόνο
να τις ξυπνά κι εμείς να γνωριζόμαστε
τα μάτια να πλέκουμε και τα χέρια
και στων σπιτιών μας τις αυλές
λουλούδια να πετάν από το δάκρυ μας
ως να ‘ταν πάλι εδώ...

Άκοπα λόγια κι άχρονα
και ψυχές που ποθήσανε τόσο.

Και πάντα το βλέμμα το γνώριμο
σα να σταθεί αντίκρυ
μας δένει κρυφά των δαχτύλων τις καμάρες
κι από τότες νέοι, νέοι πορευόμαστε
στη χώρα τη βαθειά φως σαν κρουνός
ανακρυμνίζεται και σχίζει των τρούλων
τους ανιστόρητους σταυρούς.

Φεύγουμε
ως να ‘ταν πάλι εδώ...
μαρτυρολόγια κι αγιολόγια
από τη λάβρα των λόφων
απ’ τα θαλασσινά κουφάρια
φεύγουμε
ελεύθεροι να κοιταχτούμε κατάματα
ως να ‘σουν πάλι εδώ
στ’ ακατέργαστα κύματα μέσα
στη μόνη αθάνατη πύλη.

Petite Fleur

J'ai caché
Mieux que partout ailleurs
Au grand jardin de mon coeur
Une petite fleur

Cette fleur
Plus jolie qu'un bouquet
Elle garde en secret

Tous mes rêves d'enfant
L'amour de mes parents

Et tous ces clairs matins
Fait d'heureux
souvenirs lointains

Quand la vie
Par moments me trahi

Tu restes mon bonheur
Petite fleur

Sur mes vingt ans
Je m'arrête un moment
Pour respirer
Le parfum que j'ai tant aimé

Dans mon coeur
Tu fleuritas toujours
Au grand jardin d'amour
Petite fleur


Μικρό λουλούδι

Έχω κρύψει στο καλύτερο σημείο
Στον κήπο της καρδιάς μου, ένα μικρό λουλούδι

Αυτό το λουλούδι, πιο όμορφο κι από ανθοδέσμη
Κρατά μυστικά

Όλα μου τα παιδικά όνειρα
Την αγάπη των γονιών μου

Κι όλα αυτά τα φωτεινά πρωινά
Φτιαγμένα από ευτυχισμένες αναμνήσεις, μακρινές

Όταν η ζωή, προς στιγμή με προδίδει
Παραμένεις η ευτυχία μου

Μικρό λουλούδι
Στα είκοσί μου χρόνια

Σταματάω για λίγο
Να αναπνεύσω

Αυτό το άρωμα που τόσο έχω αγαπήσει
Στην καρδιά μου, θα ανθίζεις για πάντα

Στον μεγάλο κήπο της αγάπης
Μικρό λουλούδι.


Paroles: Fernand Bonifay et Mario Bua (1959)
Music: Sidney Bechet (1952)

Φωνές μουσικές.... Για πάντα ταξιδεύω μέσα από μουσικές κι αισθήματα, μ' ένα λουλούδι στον κήπο της καρδιάς μου ανθισμένο, να σταματώ ν' αναπνεύσω κοιτώντας μέσα μου, τον κήπο της καρδιάς μου που αναβλύζει.... λουλούδι της ζωής μου, φυλαχτό....