Κι εσύ κοιτάς ακόμη τ’ άρμενα
όπως σκυφτός ο ήλιος στεφανώνει τους ταξιδιώτες
κι οπή στη θάλασσα ανοίγει
θηκάρι των λυγμών που πέρασαν.
Ερχόμενος, αερικός
δρόμος παλιός που σώνεται
κι εσύ στην άμπωτη συνοδίτης της φυγής μου
κύμα που ξεβράζεται στα νώτα.
Έχουμε σαλπάρει για τον ήλιο
κι εσύ παραπλέεις το χτες
μα είν’ τ’ αμπάρια μας ξεχειλισμένα από αλήθεια
οι ανύπαρκτοι δεν μνημονεύονται ούτε στα όνειρα, διωγμός.
όπως σκυφτός ο ήλιος στεφανώνει τους ταξιδιώτες
κι οπή στη θάλασσα ανοίγει
θηκάρι των λυγμών που πέρασαν.
Ερχόμενος, αερικός
δρόμος παλιός που σώνεται
κι εσύ στην άμπωτη συνοδίτης της φυγής μου
κύμα που ξεβράζεται στα νώτα.
Έχουμε σαλπάρει για τον ήλιο
κι εσύ παραπλέεις το χτες
μα είν’ τ’ αμπάρια μας ξεχειλισμένα από αλήθεια
οι ανύπαρκτοι δεν μνημονεύονται ούτε στα όνειρα, διωγμός.
10 σχόλια:
Η λυρικότητα στην έκφραση είναι διάχυτη σε όλο το ποίημα!
Καλή μου είναι δικό σου; Δεν το έχω ξαναδιαβάσει από κάποιον ποιητή! Αν ναι, συγχαρητήρια!!!
Φαίνεται όμως ότι ο Καβάφης, Ο Ελύτης, ο Σεφέρης και ο Ρίτσος πρέπει να υπήρξαν οι αγαπημένοι σου ποιητές!!!
Στην εποχή μας, Ανθή, αν αξίζει κάτι είναι να μπορέσουμε να αλλάξουμε τους εαυτούς μας και να γίνουμε καλύτεροι μέσα από αυτά που μας κληροδότησαν οι προγενέστεροί μας.
Αυτοί που αναφέρεις, ναι! Με έχουν σημαδέψει. Όλοι τους. Κι όχι μόνο αυτοί. Αν βλέπεις στοιχεία μέσα στο ποίημα δικά τους είναι γιατί τους κουβαλώ τόσο σφιχτά σα φυλαχτό και σαν οδηγό! Να αλλάξω εγώ τον εαυτό μου κι έπειτα να προσφέρω ό,τι μπορώ καλύτερο στον κόσμο. Να γίνουν οι αγωνίες μου κι ο λόγος η σκάλα για το Φως, μέσα από την τέχνη.
Το ποίημα δικό μου είναι και σ' ευχαριστώ πολύ για τα γλυκά σου λόγια!
Νάτη και πάλι
ξεπροβάλλει καθάρια η
όμορφη γραφή σου.
Αγαπώ το τραγούδι σου, Έλενα.
Το ένα ωριμότερο απ' το άλλο.
Και μια πολύ ενδιαφέρουσα πλεύση
το να σ' ανακαλύπτω κάθε φορά.
Με τα φιλιά μου,
ξημέρωμα όμορφο.
Χαρά...
Τι να πω εγώ; συγκίνηση...
Σ' ευχαριστώ απ' τα βάθη! Ειλικρινά...
Γλυκειά μου Ελενίτσα τι κάνεις; Απουσίαζα στο εξωτερικο.Οι αναρτήσεις σου είναι όμορφες. Καλή συνέχεια.
Ψυχολόγε, να υποθέσω πως είσαι εσύ;
Καλώς ήρθες λοιπόν και σ' ευχαριστώ πολύ! Άντε να σε βλέπουμε πιο συχνά εδώ...
Υπέροχα ποιητικό.
Καλησπέρα Ελενα
Να 'σαι καλά Μαρία μου!
Την καλησπέρα μου...
εχουν σαλπαρει τα ονειρα.. πανε να αγγιξουν τον ηλιο... μα.. μονο μια ερωτηση... δε φοβασαι;
ο άνεμος, ειναι η φυγη... κ...
καλο βραδυ να εχεις
Άσ'τα τα όνειρα. Η ζωή είναι για μας. Η ζωή μας είναι αυτή που κίνησε προς τα μπρος μ' έναν άλλον αέρα. Πάθος για τον Ήλιο και το Φως του, για την πρώτη αρχή των πάντων. Την Αγάπη. Όλα ή τίποτα, προφήτη μου!
Δε φοβάται ο παθιασμένος κι ο τρελός κι ο άνθρωπος που δεν είναι μόνος!
Καλό σου βράδυ!
Δημοσίευση σχολίου