όπως λεν' τα παραμύθια
κυνηγούσα τ' όνειρο
για να μάθω την αλήθεια.
Να 'ναι ήλιος, να 'ναι αστέρι;
Ποιος την είδε ποιος την ξέρει.
Αχ γιατί, αχ γιατί
μοιάζει με καρδούλα κλειστή;
Μια φορά κι έναν καιρό
κάποιος άγγελος διαβάτης
σ' ακρογιάλι λαμπερό
είχε γράψει τ' όνομά της.
Μα σαν πέρασε τ' αγέρι
ποιος την είδε ποιος την ξέρει.
Αχ γιατί, αχ γιατί
να 'ναι σα μια σπίθα σβηστή;
Μια φορά κι έναν καιρό
στην φωτιά και στον αγώνα
την αντίκρισα θαρρώ
σαν μια κόκκινη σταγόνα.
Μα πριν βγει το καλοκαίρι
ποιος την είδε ποιος την ξέρει.
Αχ γιατί, αχ γιατί
να 'χει στη ζωή ξεχαστεί.
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Από το μουσικό άλμπουμ "Μάνος Χατζιδάκις Η ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ
Με τον Μάριο Φραγκούλη και το μουσικό σύνολο Μάνος Χατζιδάκις"
10 σχόλια:
"Τ' όνομά σου μου'φερνε το σφύριγμα του αγέρα
τ'όνομά σου κι έτρεμε η ψυχή"
Μέσα στο όνειρο, στο παραμύθι το πραγματικό θαρρώ πως την αλήθεια αντικρύσαμε...κι ήτανε η λάμψη της όλη, ο καρφωμένος ήλιος στη ματιά σου...κάθε πράξη σου κι από 'να χελιδόνι, για να μου φέρνει την άνοιξη μέσα στο θέρος...
Εξαιρετικά αφιερωμένο...
Ο έρωτας είναι το τραγούδι του αρχιπελάγους του Ο. Ελύτη: "Ο έρωτας, το αρχιπέλαγος. Κι η πρώρα των αφρών του. Κι οι γλάροι των ονείρων του. Στο πιο ψηλό κατάρτι του, ο ναύτης ανεμίζει ένα τραγούδι...." Μα είναι κι οι ονειρικοί στίχοι,που κάθε γυναίκα θα ονειρευόταν να της ψελλίσει ο αγαπημένος της : "Πριν απ' τα μάτια μου ήσουν φως, πριν απ'τον έρωτα, έρωτας κι όταν σε πήρε το φιλί, γυναίκα!"
Όμορφος ο Γκάτσος, καλή μου! καλό βράδυ!
Εξαίρετος παντα... και μεις απο κοντα να κυνηγάμε το ονειρο...
Καλό βράδυ Ελενα
Έρωτας είναι θαρρώ...της ζωής το κάλλος...
Σ' ευχαριστώ Ανθή μου για τους όμορφους στίχους που μοιράστηκες μαζί μας...
Έτσι είναι Μαρία μου...στη φωτιά και στον αγώνα...
Καληνύχτα!
Όταν πράγματι ανακαλύψουμε την αλήθεια δεν σβήνει ποτέ, απλά χρειάζεται να συντηρούμε και να ενισχύουμε την φλόγα της για να λάμψει με τον καιρό πιο πολύ...
Όμορφη κι η ερμηνεία του Φραγκούλη.
Καλό βράδυ κι ευχαριστώ για την φιλοξενία.
Εγώ ευχαριστώ για την πολύτιμη συνεισφορά σου Αναζήτηση!
Έτσι ακριβώς είναι με την αλήθεια, ουδέποτε εκπίπτει κι είναι στο χέρι μας και στην ψυχή μας να την αντικρύζουμε κατάματα και να πολεμάμε γι' αυτήν!
Καλημέρα!
Το πάντρεμα των στίχων ενός μεγάλου Ποιητή με τη μουσική ενός αθάνατου μουσουργού...αριστούργημα...
Όμορφη η εκδοχή του Μάριου Φραγκούλη, αλλά επίτρεψέ μου να έχω συνηθίσει το συγκεκριμένο κομμάτι με την τρυφερή, μπάσα φωνή της Γαλάνη.
Καλό σου βράδυ, Έλενα.
Να 'χεις ομορφιά.
Παρέλειψα να προσθέσω ότι αυτό το διάστημα ακούω συνεχώς Μάνο Χατζιδάκι...κι όταν συμβαίνει αυτό, αρνούμαι ν' ακούσω οτιδήποτε άλλο.
Το τραγούδι που από παιδάκι ξεχώριζα είναι η "Περιμπανού"...
Όμορφη σύμπτωση, μικρή μου...
Γλυκειά μου Χαρά,
Χαίρομαι πολύ γι' αυτήν την ανάρτηση και που έχω στολίσει το μπλογκ με αυτή τη μελωδία και τη φωνή του Φραγκούλη. Μου ξυπνά τα πιο γλυκά συναισθήματα και χαίρομαι που στους ανθρώπους υπάρχει αυτή η απήχηση...
"Μα της ζωής το κύμα το παράφορο σκέπασε βάρκες και κουπιά"!
Ομορφιά στη ζωή σου εύχομαι και σε σένα, γλυκειά μου! Καλό σου βράδυ!
Δημοσίευση σχολίου