Για τον βίο και το ζην

Μην πιστέψετε πως ό,τι ωραίο και δυνατό καταλήγει "άσχημα και συνηθισμένα". Δεν μπορεί να τελειώνει έτσι διότι, αν υπήρξε ωραίο και δυνατό, τότε δεν τελειώνει καθόλου. Εξακολουθεί να επιδρά μέσα από αέναες μεταμορφώσεις, μόνο που συχνά οι μεταμορφώσεις αυτές ξεπερνούν κατά πολύ την αντίληψη και την αντοχή μας: συχνά, όταν ένα συμβάν μάς παγώνει ή με άλλο τρόπο ξεσκεπάζεται βίαια μπροστά στα μάτια μας χάνοντας φύλλα και ανθούς, σκάβουμε σοκαρισμένοι το χώμα γύρω του και τρομάζουμε απ' την ασχήμια της ρίζας απ' την οποία φυτρώνει αυτό που μας φαίνεται μοιραίο: είμαστε σχεδόν ανίκανοι να φανούμε δίκαιοι απέναντι σε ό,τι εκδηλώνεται και, σαν να στρεφόμασταν με μοχθηρία και εκδικητικότητα κατά του ίδιου μας του εαυτού, σπεύδουμε να αποκαλέσουμε άσχημο ό,τι απλούστατα αδυνατούμε να κατατάξουμε στο συρμό της ομορφιάς που τυχαίνει να ακολουθείται εκείνην ακριβώς τη στιγμή. Τις περισσότερες φορές δεν πρόκειται παρά για μια -συχνά βεβαίως σχεδόν αβάσταχτη- μετατόπιση της προσοχής μας.

Ράινερ Μαρία Ρίλκε, Η σοφία του Ρίλκε. Ο οδηγός του ποιητή για τη ζωή