Και τί είναι τελικά το Ποίημα; Ίσως είναι το νόμισμα που σφίγγει στα δόντια του ο Ποιητής για να μπει στη βάρκα του Θανάτου. Με αυτό θα πληρώσει για το μέγα θαύμα που αξιώθηκε και που δεν είναι άλλο από την ίδια τη ζωή.
Έχω γράψει τούτο το χαϊ-κού:
Όλοι χωράμε
οι ζωντανοί κι οι νεκροί
σ' ένα ποίημα
Αλλά και όλη η μνήμη του κόσμου χωράει μέσα στην Ποίηση. Ή τουλάχιστον αυτή τη μαγική εντύπωση μας δίνει η τέχνη της Ποίησης. Πως όσα έχουν χαθεί και κείνα που θα έρθουν και θα περάσουν και θα χαθούν θα μείνουν για πάντα μέσα στην Ποίηση. Θα μείνουν για πάντα μέσα στην Ποίηση «όσα κι αν είναι λίγα αυτά που σταματιούνται», όπως θα έλεγε ο Αλεξανδρινός.
Γιωργής Παυλόπουλος
4 σχόλια:
Το χάικου πόσο αληθινά ζωντανό...
Καλημερα Έλενα και καλο ΣΚ
Όλες αυτές οι παρομοιώσεις της πρώτης παραγράφου και αυτό το τόσο ζωντανό δίπτυχο θάνατος-ζωή είναι πολύ επιτυχημένο! Με αυτό το νόμισμα (ποίημα) στη βάρκα του Θανάτου πληρώνει ο ποιητής για το μέγα θαύμα που αξιώθηκε και που δεν είναι άλλο από την ίδια τη ζωή!!! Έτσι είναι...
Καλημέρα και καλό σ/κ και σε σένα Μαρία μου...
ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!!
για εμενα ποιηση ειναι
το Ξορκι
για την Κολαση του νου..
Καλημερα να εχεις
Είναι γνωστό πως η Ποίηση γνωρίζει από φάρμακα...
Σ' ευχαριστώ πολύ για το σχολιό σου Καλυψώ...Καλό σου απόγευμα!!!
Δημοσίευση σχολίου