Αν μόνο μια φορά το πάν απόλυτα σιωπούσε
Αν το τυχαίο και συμπτωματικό βουβαινόταν
Και το γέλιο το γειτονικό,
Αν ο θόρυβος των αισθήσεών μου ηρεμούσε,
Που τόσο μ’ εμποδίζει ν’ αγρυπνήσω
με μια χιλιόμορφη σκέψη θα δυνόμουν ίσως
ως τα πέρατα σου να σε στοχαστώ
και (μόνο όσο κρατά ένα χαμόγελο) να σε κρατήσω
σε κάθε ζωή για να σε χαρίσω
σαν ένα Ευχαριστώ
απόσπασμα ποιήματος από το Ωρολόγιον του Rainer Maria Rilke
5 σχόλια:
με μια χιλιόμορφη σκέψη θα δινόμουν ως τα πέρατά σου, Θεέ μου...
Αν παραβλέπαμε το γεγονός ότι το ποίημα τούτο μιλάει για το θεό, ψάχνοντας γύρω μας θα βρίσκαμε εκείνον τον άνθρωπο στη ζωή μας που θα τον κοιτούσαμε κατάματα και θα νοιώθαμε ακριβώς την ίδια ανάγκη; "με μια χιλιόμορφη σκέψη θα δινόμουν ίσως ως τα πέρατά σου να σε στοχαστώ, και μόνο όσο κρατά ένα χαμόγελο να σε κρατήσω σε κάθε ζωή για να σε χαρίσω σαν ένα ευχαριστώ".
Ανάγκη να ταξιδέψουμε μέσα μας για να τον αγγίξουμε με το μυαλό μας και ν' αφήσουμε απλόχερα τη μνήμη του ως πυξίδα για τους νεώτερους.
Να είσαι καλά Ελενα με τις όμορφες αναρτήσεις σου. Θα είμαι στο Βόλο σε μια συνάντηση για θέματα ψυχολογίας με κάτι συναδέλφους. 12-13 και 14 Ιουλίου. Ελπίζω να σε δώ.
υπέροχα λόγια...
κάπως έτσι δε βρίσκεις την αληθινή ευτυχία, το αληθινό χαμόγελο...; μέσα από ένα θόρυβο αισθήσεων, μέσα από ένα γέλιο... με μια επίσκεψη στο δάσος των ονείρων, των ξωτικών... πλάι στη θάλασσα...
καλησπέρα
Σ' ευχαριστώ πολύ Ψυχολόγε μου! Θα είναι πολύ ενδιαφέρον κι εύχομαι να είμαι στο Βόλο εκείνη την περίοδο...σ' ευχαριστώ για την ενημέρωση...
Προφήτη μου...έτσι είναι...κι αυτή είναι η αξία, όταν έχεις τα πάντα έστω και για μια στιγμή, όσο κρατά ένα χαμόγελο...το χαμόγελο της πληρότητας δυο ανθρώπων που γεύονται το βάθος του στοχασμού τους και να κοινωνούν την αγάπη τους...
Δημοσίευση σχολίου