Έλα τώρα χέρι μου δεξί κείνο που σε πονεί δαιμονικά ζωγράφισέ το
αλλ' από πάνω βάλ' του Το ασήμωμα της Παναγίας
πόχουν τη νύχτα οι ερημιές μες στα νερά
του βάλτου


Τετάρτη 18 Μαρτίου 2009

Η αναβολή


Κι αν οι ώρες διψούν
λογισμούς κι αισθήματα να πάρουν
κι αν ο άνεμος ακούραστα πορεία
στις σκέψεις μας θ’ αλλάζει
εγώ θα μένω εδώ.

Στης σίγουρης πατρίδας μου
την αγκαλιά
θα κουρνιάζω κάθε βράδυ.
Σε τόπους ίδιους που αγάπησα
θα διαβαίνω πιο ήσυχα πια.

Κι αν ο χρόνος μού κλέβει τα σχέδια
κι αν οι συρμοί των τρένων
μεροληπτούν υπέρ των ταξιδιάρικων φωνών μου
εγώ θα τις κρατάω εδώ.

Στων όμορφων θυμήσεων τα μέρη
θα σε συναντήσω
και το πιο αγνό, το πιο γλυκό
δε θα δειλιάσω να στο πω.

Με τις παλάμες μου κόντρα στο χρόνο
θα σ’ αφήσω την ψυχή μου να δεις
κι έτσι απλά τα λόγια θα ντυθούν
το άκουσμα της αγάπη μου για σένα.

Θεσσαλονίκη, 17/3/09

5 σχόλια:

Έλενα είπε...

Πόσες φορές αναβάλουμε κάτι γιατί αναπαυόμαστε στο χρόνο που νομίζουμε ότι γενναιόδωρα μας προσφέρεται κάθε μέρα; Πόσες φορές η ρουτίνα της καθημερινότητας παίρνει το μυαλό μας από συλλογισμούς και σκέψεις βαθύτερους;
Αλλά όσο και να το αναβάλουμε από δειλία αυτό που πρέπει να λέγεται, αυτό που πρέπει να εκφράζεται έρχεται η στιγμή και το ξεστομίζουμε. Έρχεται η στιγμή που σταματάς το χρόνο, σηκώνεις ανάστημα σε ότι άφηνες να σε εμποδίζει τόσο καιρό. Και τότε στην πατρίδα μου, στον τόπο μου, στο Βόλο μου «Σε τόπους ίδιους που αγάπησα θα διαβαίνω πιο ήσυχα πια». Πόσο κοντά μπορείς να είσαι με κάποιους και με κάποια πράγματα ακόμη κι αν είσαι μακριά τους…είναι όλα τόσο γειτνιασμένα όταν υπάρχουν στην καρδιά.

Μαρια Νικολαου είπε...

Πολύ αισιόδοξο
Μου χρειαζόταν αυτή τη στιγμή..
Να σαι καλα :)
και να χεις μια ομορφη μερα

Έλενα είπε...

Ευχαριστώ πολύ! Επίσης καλή μέρα με αισιοδοξία και καλή διάθεση!

jeminis είπε...

Εκεί να μείνεις...
Αξίζει τόσο,,,όσο και σύ,,
νομίζω πως τ'αξίζεις...
Καλημέρα...

Έλενα είπε...

Δεν πάω πουθενά jeminis! Πίστεψέ με! Σ' ευχαριστώ για τα γλυκά σου λόγια, όπως συνήθως! Καλή σου μέρα!